Geretshausen naar Garmisch-Partenkirchen
Door: Gerrie 1 mei tot 4 mei 2019
Blijf op de hoogte en volg Gerrie
09 Mei 2019 | Nederland, Weert
Grüsz Gott ihr Lieben,
A long time no story. Ik had al het hele verslag geschreven, maar kennelijk was WiFi niet sterk genoeg. Ik ga het nogmaals proberen.
Het bezoek aan Gaby in Geretshausen was heel hartelijk en gezellig.Gaby heeft ons super verwend en haar schoonzoon Martin heeft zelfs geprobeerd Hub’s fiets te repareren. De laagste versnelling deed het al een tijdje niet meer. Het schijnt lukken, maar op onderweg naar het missieklooster Sankt Ottilien merkte we al dat het toch niet had geholpen. Het zou toch wel handig zijn als die het zou doen als we de Alpen overgaan. Deze Alpen beginnen zich trouwens al behoorlijk aan ons op te dringen, maar we kunnen ze nog niet zo bijster duidelijk op de foto krijgen. ons volgende slaapadres is aan de Riedgsee, een landelijke omgeving met dienovereenkomstige luchtjes. We komen er kletsnat aan, want op het laatst stuk is er behoorlijk wat de lucht komen vallen. Nadat we lekker gedoucht hebben, gaan we een paar huizen verder een hapje eten. Hub gaat weer - ja Robin heeft het niet van een vreemde - voor de schnitzel en ik neem een visje. Zo lekker heb ik eer nog zelden een geproefd. De volgende dag zet de vrouw des huizes ons in vol regenpakornaat op de foto. Gelukkig blijkt dat in de loop van de dag overbodig. Het wordt zelfs een zonnige dag. We komen in Mittenwald een superrijwielzaak tegen en het euvel wordt opgelost plus een extra achterband. Dan gaan we richting Garmisch-Partenkirchen en daar aangekomen gaan we op zoek naar het ‘Hostel voor Atleten’, waar een geweldig uitzicht hebben op de Springschanz, die ons elk jaar op Nieuwjaarsdag de nodige uurtjes bezig houdt. Garmisch en Partenkirchen zijn twee afzonderlijke dorpen, die in 1935 op bevel van Hitler zijn samengevoegd voor de organisatie van de Olympische Winterspelen. Toen en ook nu nog niet naar het schijnt tot genoegen van de bevolking. Ook worden we verrast door de schitterende vergezichten op de Zugspitze. We gaan hem niet bezoeken, want een aantal tientallen jaren geleden hebben we veel aandacht aan hem besteed me mijn familie. Tot halverwege beklommen en daarna naar de top met de lift. Overigens we hebben deel 1 van onze reis erop zitten in Garmisch en we starten het tweede boekje van Hans Reitsma met de blik gericht op de Oostenrijkse grens. Tot later !!
A long time no story. Ik had al het hele verslag geschreven, maar kennelijk was WiFi niet sterk genoeg. Ik ga het nogmaals proberen.
Het bezoek aan Gaby in Geretshausen was heel hartelijk en gezellig.Gaby heeft ons super verwend en haar schoonzoon Martin heeft zelfs geprobeerd Hub’s fiets te repareren. De laagste versnelling deed het al een tijdje niet meer. Het schijnt lukken, maar op onderweg naar het missieklooster Sankt Ottilien merkte we al dat het toch niet had geholpen. Het zou toch wel handig zijn als die het zou doen als we de Alpen overgaan. Deze Alpen beginnen zich trouwens al behoorlijk aan ons op te dringen, maar we kunnen ze nog niet zo bijster duidelijk op de foto krijgen. ons volgende slaapadres is aan de Riedgsee, een landelijke omgeving met dienovereenkomstige luchtjes. We komen er kletsnat aan, want op het laatst stuk is er behoorlijk wat de lucht komen vallen. Nadat we lekker gedoucht hebben, gaan we een paar huizen verder een hapje eten. Hub gaat weer - ja Robin heeft het niet van een vreemde - voor de schnitzel en ik neem een visje. Zo lekker heb ik eer nog zelden een geproefd. De volgende dag zet de vrouw des huizes ons in vol regenpakornaat op de foto. Gelukkig blijkt dat in de loop van de dag overbodig. Het wordt zelfs een zonnige dag. We komen in Mittenwald een superrijwielzaak tegen en het euvel wordt opgelost plus een extra achterband. Dan gaan we richting Garmisch-Partenkirchen en daar aangekomen gaan we op zoek naar het ‘Hostel voor Atleten’, waar een geweldig uitzicht hebben op de Springschanz, die ons elk jaar op Nieuwjaarsdag de nodige uurtjes bezig houdt. Garmisch en Partenkirchen zijn twee afzonderlijke dorpen, die in 1935 op bevel van Hitler zijn samengevoegd voor de organisatie van de Olympische Winterspelen. Toen en ook nu nog niet naar het schijnt tot genoegen van de bevolking. Ook worden we verrast door de schitterende vergezichten op de Zugspitze. We gaan hem niet bezoeken, want een aantal tientallen jaren geleden hebben we veel aandacht aan hem besteed me mijn familie. Tot halverwege beklommen en daarna naar de top met de lift. Overigens we hebben deel 1 van onze reis erop zitten in Garmisch en we starten het tweede boekje van Hans Reitsma met de blik gericht op de Oostenrijkse grens. Tot later !!
-
09 Mei 2019 - 06:20
Truus Van Gog :
Klinkt heerlijk avontuurlijk. Jullie hebben deel al achter dd rug. Ik ben reuze benieuwd hoeveel delen jullie totaal gaan doen. Heerlijk om zo bezig te zijn met eten, drinken, slapen en jullie fietsen. Het belangrijkste tijdens zo’n fietstocht. Bij mij komen mooie herinneringen naar boven van onze tocht naar Santiago. Fijne reis, groet Peter en Truus -
09 Mei 2019 - 15:26
Frans Oerlemans:
Lieve Gerry en Hub
Geweldig om te lezen dat jullie lichaam en geest zo goed in conditie houden!!!
Met veelgenoegen lezen wij jullie verslag
Een beetje jaloers op jullie conditie zijn wij wel
Een heel goede reis verder, wij kijken uit naar jullie verslag
Liefs Frans en Trees -
12 Mei 2019 - 19:43
Ine Oosterling:
Fantastisch hoe jullie dit allemaal doen , echt bewonderingswaardig! Ik wens jullie een hele goede, mooie en gezellige voortzetting van jullie pelgrimage. Hartelijke groetjes, Ine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
