St. Jean de Pied de Port

Gezellig gezamenlijk ontbijt. We nemen afscheid en gaan met de spullen die we niet meer nodig hebben naar het postkantoor. Helaas even wachten, want ze gaan pas om negen uur open. We sturen een pakket van 5 kg naar Weert terug. Het was welmiets meer maar de postbeambte strijkt over zijn hart. Natuurlijk even Katja laten weten. Ons informatieboekje leidt ons naar de " stele Gibraltar". Dat is een monument van steen, waarmee het samenkomen van de drie routes: Tours, Le Puy en Vezelay wordt gesymboliseerd. Als we daar aankomen na een klein klimmetje staan er twee nonnen, een Japanse en Franse vrouw. We raken natuurlijk met elkaar in gesprek en uiteindelijk wordt er Ultreia Santiago gezongen en het Wees gegroet en het Onze Vader in het Frans gebeden. Foto's gemaakt en weer hartelijk afscheid genomen. Zij zijn op weg naar Ostobat. Na weer een 11 e eeuws kerkje komen we in the middle of no where een donativo hut tegen met zelfgemaakte yoghurt en cakejes. Een heerlijke frisse onderbreking met tig mensen die ook onderweg zijn voor een week of langere tijd. Voor een Frans stel uit Parijs is vandaag, zaterdag, weer de laatste dag. Maandag moet er weer gewerkt worden. Wij kunnen ons dat al bijna niet meer voorstellen. Na een aantal klimmen komen we in de buurt van St. Jean Pied de Port. Maar eerst moeten we nog een hele steile helling de baas worden. De toegang tot de citadel. Het is een bijzonder aantrekkelijk plaatsje, wel heel toeristisch en het is weekend dus ook veel Fransen onderweg. Er is een réfuge, waar een Nederlands echtpaar de skepter zwaait, maar die gaan pas om half vier open i.v.m. omstandigheden. Dat willen we niet afwachten, want dan lopen we de kans dadelijk helemaal niets te hebben. We gaan naar de Municipal Réfuge. Er is plaats en wij kunnen zelfs de enig kamer krijgen. Dat is effen boffen, vindt ook de Duitse Peter, die we vorige dag ook al in St. Palais hebben ontmoet. Ondertussen hebben we op een terrasje al een Amerikaans stel en Ilias (Vietnamees, geadopteeerd door Zwitsers echtpaar; heeft veel met muziek gedaan, ouders hebben hem verplicht veel talen te leren; daar heeft hij nu alleen heel veel voordeel van. Hij is nunop weg naar Santiago/Finisterre en woont ookmeen aantal maanden per jaar in de buurt van Schafhausen). Aardige gast. We gaan het stadje verkennen en eten een heerlijke hartige en zoete crêpe. Om 21.00 uur is er in de Notre Dame-kerk van St. Jean een concert van het plaatselijke koor en een koor uit de Alpen. Heel mooi en apart repertoire. Het werd alleen erg laat en we waren blij dat we toch nog binnen mochten in onze réfuge. Moe en voldaan hebben wij ons te rusten gelegd in onze privé-ruimte.