Arzúa-Santiago

Vroege vogels en notoire snurkers zorgen voor een tijdig vertrek. De fietsen zijn opgetuigd en we ontdekken, dat de supermarkt al heel vroeg open is. We werden getipt dat er een speciaal Galicisch kaasje is, dat er uitziet als een borstje. Dat wilde ik toch wel eens zien en proeven. Dat lukt dus nu. Ook vanmorgen weer fietsen in de wolken. Bij Hospital de Cruz zit de twaalf km klimmen erop. Toch blijft het desondanks regelmatig duwen geblazen. Bij Furerlos gaan we van de route om de middeleeuwse stenen brug t bekijken. We stranden bij een restaurantje, dat de rotsen in zijn ruimte heeft meegenomen. We genieten van de Santiago- en chocoladetaart. Daarna lopen we door het feestelijk opgetuigde dorpje met kraampjes en standjes. Ook de muziekband bereidt haar optreden voor, maar daar kunnen we niet op wachten. We fietsen verder door een heuvellandschap. Doen Melide aan en stappen dan over op de alternatieve route, die mooier en rustiger is. Het is klimmen en dalen, langs eucalyptusbossen horreos ( huisjes op pakken). Het is een prachtige route, maar niet makkelijk, zeker niet met de hitte, die ons vandaag te deel valt. We arriveren in Arzúa. Nemen een kamer in Don Quiote een pension. Genieten van de lange douche en ontmoeten twee Belgische mannen, Hugo en Gilbert, waar we een genoeglijke borrel een avond mee hebben. Zij zijn wandelaars en moeten nog twee dagen lopen, maar wij gaan morgen Santiago bereiken. Het is nog bloedje heeet, maar we gaan toch maar naar bed.