Angoulème -St Aulaye
Door: Gerrie
Blijf op de hoogte en volg Gerrie
20 Mei 2017 | Frankrijk, Genouillac
De stad uitkomen is altijd moeilijk. Mijn 'maps me' moet er aan te pas komen, waardoor ik later op de dag geen foto's meer kan maken: leeg.
We passeren het chateau Le Mercerie, in Lodewijk XIVe stijl, is 'fermé' dus een bezoek een volgende keer. In Ronsenac mag ik aan de koude bron een wens doen en op weg naar Villebois-Lavalette worden we overvallen door een flinke plensbui. Villebois heeft hele steile hellingen, die we niet op de fiets trotseren, maar lopen. Prachtige overdekte marktplaats, kolossale burcht, die ook op dat moment niet open is. We krijgen de tijd toch wel om door op het verkeerde pad te geraken, waardoor we een lus extra maken van 10 km. Geen restaurantjes op onze weg dus we picknicken uit de rugzak in de berm. We regelen het overnachtingsadres en hebben inmiddels 45 km in de benen. We fietsen op dit moment door een prachtig wijds landschap. Alles staat op de akkers welig te groeien en we komen de eerste druivenranken tegen. Het lukt ons om de om ons heen hangende dreigende wolken te ontwijken. In de verte zien we een mooi tegen de bergwand geplakt stadje opduiken: Aubeterre-sur-Dronne. Eerst maar een drankje scoren in een gezellig restaurant/barretje en de telefoon opladen. Kunnen we dadelijk weer foto's maken. Ongelooflijk mooie 12e eeuwse Romaanse Eglise Monolithe St Jean. We krijgen als 'pélerins' gratis toegang met een audiotour. Het moet niet gekker worden en we kunnen weer sinds een aantal dagen een 'stempel' aan ons paspoort toevoegen. De kerk is helemaal uitgehouwen uit de bergwand. Een uitgehouwen trap naar de bovengalerij met boogvensters en in de vloer allemaal uitgehouwen sarcofagen. Hogerop in het stadje, na het plein, na veel kunstenaars en galerijtjes komen we bij de St Jacqueskerk. Prachtige façade van het front met 12e eeuwse beeldhouwkunst en Spaans-Moorse invloed. Na deze mooie oogstrelende zaken gaan we verder naar onze eindbestemming van vandaag St Aulaye. Nog vlak voor aankomst moeten we schuilen want er er is weer fikse ontlading. Aangekomen bij madame Rouquette wordt ons een ruime sfeervolle slaapkamer etc. getoond en gaat mevrouw met mij in de auto even het tochtje naar het restaurant voorrijden anders gaan we het volgens haar niet vinden. We stillen onze honger en bij terugkomst maken we kennis met de dochter die een aantal dagen in de Auvergne heeft gewandeld. We spreken haar morgen wel aan het ontbijt. Dormir doucement !!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley